Średniowieczny dentysta

    Od początku dziejów, ludzie zmagali się z bólem zębów. Najprostszym sposobem na ból było wyrwanie zęba.

    Leczenie głównie polegało na uśmierzaniu bólu. Metody na to były różne w zależności od kraju. W europie stosowano wywary z ziół, okłady i praktyki zabobonne. W starożytnych Chinach zabiegi usuwania zęba wspomagano znieczuleniem przez akupunkturę. W starych księgach można znaleźć opisy 116 punktów do nakłóć, które mają wpływ na znieczulenie zęba.

    Choroby zębów naukowo opisywał Hipokrates. W jego dziele „Corpus Hippocraticum” można znaleźć szczegółowe opisy przyczyn powodujących choroby uzębienia, sposoby wyrywania i leczenia złamań żuchwy i szczęki. Dokładny opis aparatu żucia można znaleźć w działach Arystotelesa. Przełomowe badania w zakresie anatomii szczęki i zębów przeprowadzał Galen (Claudius Galenus) w II wieku naszej ery.

    Niestety okres średniowiecza to całkowity zastój w tej dziedzinie medycyny. Wszystkie nauki podlegały kontroli kościoła. Tylko duchowni mogli zajmować się leczeniem. Ich działania skutecznie ograniczały postanowienia synodu luterańskiego z 1215 r. Generalna zasada to zakaz wykonywania krwawych zabiegów.
Skoro ludzie wykształceni nie mogli leczyć zębów to zajmowali się tym ludzie zupełnie niekompetentni jak balwierze, łaziebnicy, golibrodzi, kowale, kuglarze i kaci. Początkowo wykonywali swoje zabiegi pod nadzorem medyków, a później wyrywanie zębów, podobnie jak cała chirurgia, stało się rzemiosłem. Spadła też ranga zawodu chirurga. Niektóre uniwersytety zaprzestały kształcenia chirurgów, a inne ograniczyły czas nauki do jednego roku.

    Funkcje chirurgów stopniowo przejmowali cyrulicy i łaziebni. Swoje rzemiosło wykonywali bez znajomości zasad higieny i medycyny. Wędrowni rwacze zębów działali na targowiskach i innych skupiskach ludzkich. Zabiegi wykonywali zwykle bez znieczulenia lub tylko ogłuszając pacjenta. Zęby rwano palcami lub używając kleszczy chirurgicznych i innych przypadkowych narzędzi stolarskich. Powikłania po zabiegach często były przyczyna poważnych chorób i zgonów.